Young Gyu Choi

Een medaille in plaats van dienstplicht 

In 2006 behaalt Young de finale van de Prix de Lausanne en meteen daarna reist hij, vijftien jaar oud, door naar zijn nieuwe woonplaats Zürich, waar hij aan de Tanz Akademie Zürich zijn opleiding vervolgt. “De eerste maanden daar waren heel eenzaam. Ik sprak nog geen woord Duits of Engels, woonde voor het eerst alleen, moest opeens zelf koken en alles regelen, en had – anders dan in Korea – veel vrije uren waarmee ik mij totaal geen raad wist.” Maar in zijn tweede jaar in Zürich realiseert hij zich dat hij in Europa wil blijven. Alleen moet hij in Korea nog onder militaire dienstplicht zien uit te komen. Dat lukt aanvankelijk door nog een periode aan de Koreaanse Sun Hwa Arts School te studeren, en uiteindelijk voorgoed door in 2009 de gouden medaille tijdens de Youth America Grand Prix in New York te winnen.

Als een bijzonder schilderij 

Eenmaal terug in Europa doet Young, in 2011, auditie bij Het Nationale Ballet en hoewel hij net de hele nacht in een trein heeft doorgebracht, weet hij een contract als corps de ballet-danser te bemachtigen. “Ik had van andere Koreaanse dansers gehoord dat de groep een geweldig en heel divers repertoire heeft en… ze hebben geen woord te veel gezegd. Ik heb hier zóveel kansen gekregen, met zóveel fantastische choreografen, coaches en gastdocenten gewerkt.” Een favoriet ballet of favoriete rol heeft hij eigenlijk niet. “Wat je ook danst, je maakt je een rol eigen, en daardoor krijgt elk werk betekenis. Tijdens mijn opleiding lag de focus erg op techniek, maar ik wil vooral een danser zijn die mensen in hun hart raakt. Zoals wanneer je een bijzonder schilderij hebt gezien en daar dagen later nog steeds iets van met je meedraagt.” 

Elke keer is anders 

Youngs voorkeur gaat dan ook uit naar creaties waarin hij iets van zichzelf kwijt kan, zodat hij ook zelf geraakt wordt. “Zoals Toer van Schayks 7e Symfonie (waarvoor hij in 2022 de Zwaan voor ‘Meest indrukwekkende dansprestatie’ won – red.), maar ook alle stukken van Hans van Manen, waarin je zoveel vrijheid hebt om je te uiten.” En ook klassiekers als Giselle, La Bayadère, Het Zwanenmeer en – in het bijzonder – Rachel Beaujeans versie van Raymonda geven hem die ruimte. “Elke keer dat je die balletten danst, zijn ze weer anders en kun je er meer artisticiteit en gevoel in kwijt. Net als een goede film die je keer op keer kijkt en waarin je steeds weer nieuwe dingen ontdekt.”

‘Out of the box’ 

Sinds hij bevorderd is tot solist treedt Young, naast zijn werk bij Het Nationale Ballet, als gastdanser over de hele wereld op. De ruimte die hij daarvoor van het gezelschap krijgt, heeft hem, zegt hij, ook veel gebracht. “Je ontmoet geweldige dansers, ziet hoe zij dingen aanpakken. Je hebt bovendien van tevoren vaak maar één repetitie en danst steeds met nieuwe partners. Door al die ervaringen word je consistenter in je techniek, en dat creëert weer meer ruimte voor artistieke vrijheid.” Bovendien heeft het hem geleerd om meer te relativeren en ‘out of de box’ te denken. “Vroeger streefde ik altijd naar perfectie, maar tijdens die gastoptredens ontdek je dat perfectie niet bestaat, dat zelfs de beste dansers van de wereld niet onfeilbaar zijn en dat dat ook helemaal niet erg is.” Dat maakt het, zegt hij, makkelijker om te accepteren dat je niet elke dag even goed kunt zijn en om meer te genieten van het moment. “Het heeft geen zin om krampachtig vast te houden aan wat je hebt bereikt of aan wat is geweest, want alles is voortdurend in verandering. Dus leef bij de dag! Oké, misschien heb je nu even een dip, maar daarover stressen heeft geen zin. Voor je het weet breekt er weer een nieuwe fase aan.” 

Tekst: Astrid van Leeuwen

Lees meer:

• Olga Smirnova & Young Gyu Choi genomineerd in ‘Danser van het jaar’ verkiezing Critics’ Choice 2022
• Young Gyu Choi krijgt Zwaan voor ‘meest indrukwekkende dansprestatie’