Het Nationale Ballet presenteert
Deze voorstelling was te zien in seizoen 2010 / 2011
Tsjaikovski, Prokofjev en Stravinsky: aan het begin van 2011 brengt Het Nationale Ballet deze drie grootste Russische balletcomponisten in één programma samen.
In het kort
De composities van Tsjaikovski, Prokofjev en Stravinsky inspireerden niet alleen grootmeesters als George Balanchine, maar spreken ook tot de verbeelding van een jonge generatie choreografen, onder wie Alexei Ratmansky en Krzysztof Pastor.
Creatie
On the Dnieper, op de gelijknamige compositie die Prokofjev in 1932 voor Diaghilevs Ballets Russes schreef, ging in juni 2009 met veel succes in New York in première. Het is het eerste werk dat voormalig Bolsjoi-directeur Alexei Ratmansky in zijn nieuwe functie als huischoreograaf van het American Ballet Theatre maakte. Geïnspireerd door het oorspronkelijke libretto vertelt het ballet het dramatische verhaal van Sergej, een soldaat die na de oorlog terugkeert naar zijn dorp aan de rivier de Dnjepr en daar, hoewel hij verloofd is, verliefd wordt op een andere aanstaande bruid.
George Balanchines ballet Serenade vertelt juist geen verhaal. Het ging de choreograaf vooral om het verbeelden van de melodische en ritmische lijnen van Tsjaikovski'sSerenade voor Strijkers. Balanchine maakte het ballet in 1934 als studiemateriaal voor de leerlingen van zijn net opgerichte School of American Ballet. Nu, ruim 75 jaar later, wordt de lyrische choreografie als een van de belangrijkste balletklassiekers van de twintigste eeuw gezien.
Vaste choreograaf Krzysztof Pastor maakte Dumbarton Dances eind 2009 op Stravinsky's kamerorkestwerk Dumbarton Oaks. Het is een opgewekte en dynamische choreografie, waarin acht jongens zich in een speelse sfeer van rivaliteit met elkaar meten, in een krachtig en stoer bewegingsidioom dat de dansers alle gelegenheid biedt om te schitteren.
De Tchaikovsky Pas de Deux is Balanchines virtuoze hommage bij uitstek aan solisten, gebaseerd op een deel uit Het Zwanenmeer.
Muziek
Orkest Holland Symfonia
ma 20 jan
Financial Times
Hartepijn aan het thuisfront. Merkwaardig genoeg is Amsterdam hard op weg om de plek bij uitstek te worden voor het zien van het beste Russisch-Amerikaanse ballet in West-Europa. Het recente programma A la Russe van Het Nationale Ballet viert de vrij onverwachte relatie tussen twee grote choreografen die Rusland inruilden voor New York: George Balanchine en Alexei Ratmansky. Alleen Krzysztof Pastors Dumbarton Dances - een grappige maar eendimensionale etalage voor acht mannen op muziek van Stravinsky - valt enigszins weg, maar wie zou dat niet overkomen in een dergelijk uitgelezen gezelschap?
ma 20 jan
nrc handelsblad
Het Nationale Ballet en Introdans verkeren deze maand in Russische sferen en dat levert twee mooie programma's op met prachtige muziek van Tsjaikovski, Prokofjev en Strawinsky. (...) Ook Het Nationale Ballet is in blakende vorm, zo blijkt tijdens het openingsballet, George Balanchines Serenade (1934). Prachtig van tempo, gepassioneerd gedanst door solisten en danseressenensemble: een tijdloos meesterwerk.
ma 20 jan
De Volkskrant
Ongevaarlijke danslust op de oever. Uit de kersenbomen dwarrelen blaadjes, de maan bolt, houten hekjes sieren de oever van de Dnieper, de rivier die Rusland en de Zwarte Zee verbindt. Het enige wat de illusie van dit dromerige plaatje doorbreekt, is het gesjor aan die hekjes. Geen mechanieken doen deze 'territoriumbakens' verschuiven. Het zijn de dansers die handmatig de ruimte-indeling varieren, een bijna postmoderne ingreep in wat verder een klassiek-modern balletverhaal is.
