“Het gaat om een ‘nieuw begin’ dat nu plaatsvindt”
Raphaël Pichon en Romeo Castellucci gaan terug naar de wortels van opera.
Raphaël: “Ik vraag me al jaren af hoe een meesterwerk als Monteverdi’s l’Orfeo tot stand is kunnen komen. Hoewel ik natuurlijk weet dat Monteverdi een genie was, bestaat er een gat in onze kennis over het ontstaan van opera. Dit project heeft in eerste instantie als doel om een hommage te brengen aan een uniek tijdperk in de muziekgeschiedenis. De 16de eeuw tot aan de vroege 17de eeuw vormde in Florence een tijdperk van mogelijkheden, waarin kunstenaars vanuit verschillende disciplines samenwerkten in een unieke zoektocht. Zij onderzochten hoe de menselijke hartstochten naar het podium te vertalen waren. Natuurlijk nam de liefde daarin een belangrijke plaats in.”
Romeo: “Liefde loopt als een rode draad door de muziek van Le lacrime di Eros. Ze vormt de ruggengraat die door dichters wordt gebruikt om een taal te ontwikkelen, om oude verhalen opnieuw te vertellen, om nieuwe problemen en ontdekkingen te vatten. In de muziek die we met Raphaël hebben uitgekozen, laat de liefde haar negatieve kant zien. Ze is nooit vervuld, maar altijd gevuld met een gemis, een traan, een lijden. In de teksten klinkt er een bitterheid, een leegte. Maar leegte biedt ook de gelegenheid om te scheppen, om beelden te vormen die tot onze ziel kunnen spreken.”
Raphaël: “We presenteren een uniek repertoire op het podium, met werk van componisten als Peri, Caccini, Marencio en Striggio; componisten die belangrijk waren en erg getalenteerd, maar die maar weinig uitgevoerd worden. Het repertoire is uitgestrekt; intieme eenstemmige melodieën staan naast enorme madrigalen. Maar met het teruggaan naar de roots bieden we geen museumervaring of reconstructie. Het gaat over hoe we nu naar die
tijd kunnen kijken, hoe we in die muziek kunnen duiken met een hedendaagse blik. Net zoals experiment toen centraal stond, experimenteren we ook nu met nieuwe technologieën om in de akoestische ervaring het toen en het nu samen te brengen.”
Romeo: "De renaissance vindt haar oorsprong in de herontdekking van de klassieke wereld. Zij kijkt met nieuwe ogen naar de plooien van het verleden en toont ons een nieuw gevoel. De verwijzing naar de renaissance roept de oorspronkelijke betekenis van het woord op: ‘een wedergeboorte’. Net zo gaat Le lacrime di Eros over een ‘nieuw begin’ dat nu plaatsvindt, na de tegenslagen die de natuur en de geschiedenis ons oplegden.”
Romeo Castellucci
Italiaanse theateren operaregisseur, toneelschrijver en kunstenaar. Hij staat bekend om zijn radicale beeldtaal in groots opgezette voorstellingen.
Regisseerde eerder bij De Nationale Opera Hans Werner Henzes Das Floß der Medusa.
Raphaël Pichon
Franse koor- en orkestdirigent. In 2006 richtte hij ensemble Pygmalion op, een koor en orkest dat op historische instrumenten de kruisverbanden tussen Bach en Mendelssohn, Schütz en Brahms, of Rameau, Gluck en Berlioz verkent. Eerder had hij bij De Nationale Opera de muzikale leiding over Monteverdi’s Mariavespers.