‘Ze zijn zo eager om van elkaar te leren’

Choreografen Ernst Meisner (37) en Marco Gerris (44) maken samen de voorstelling Dorian, waarin klassiek ballet en urban dance met elkaar versmelten.

Marco: ‘Toen ik Ernst voor ’t eerst aan het werk zag – het was tijdens een auditie waarbij hij 250 dansers moest coördineren – dacht ik: wow, wat een pro. Hij bleef zo kalm, hij was zo goed. Mijn gevoel zei: ik moét met hem werken. Die kans kregen we van Ted Brandsen. In 2015 maakten we ons eerste gezamenlijke voorstelling: Narnia. Het jaar daarop volgde GRIMM. Dit jaar Dorian.’

Ernst: ‘Marco en ik zijn heel verschillend, maar ook zo totaal hetzelfde – dat is echt een mysterie. Ik kan het niet uitleggen.’

Marco: ‘Ik heb nog nooit met iemand zo’n sterke chemistry gehad. We kunnen vanzelfsprekend samen creëren, daar zit geen competitie in, geen battle, geen ego.’

Ernst: ‘We zitten naast elkaar, we kijken naar de dansers, en als er iets is waar ze niet uitkomen, kunnen we precies hetzelfde zeggen …’

Marco: ‘… Op hetzelfde moment en exact dezelfde wijze: kun je dat niet wat langzamer doen? Of: doe dat eens wat sneller?’

Ernst: ‘We bedenken van te voren tot in de details het concept, de kleding, de muziek, het verhaal …’

Marco: ‘… Maar de beweging ontstaat in de studio. Als er al een verschil is aan te wijzen: Ernst is meer de passenmaker, ik meer de regisseur. En hij telt. Een, twee, drie, vier. Ik tel nooit.’

Ernst: ‘Bij klassieke dansers is het startpunt de techniek. Terwijl de urban dansers vanuit de improvisatie beginnen. We zetten eerst alle dansers bij elkaar in een studio. Kijken wat er dan gebeurt. De eerste vijf minuten staan ze met zúlke ogen naar elkaar te kijken. Maar binnen de kortste keren zoeken ze elkaar op.’

Marco: ‘Bijvoorbeeld een oefening waarbij ze een gevecht moeten creëren. Urban dansers nemen dan bijvoorbeeld een kungfu-achtige stijl aan. Maar die balletdansers zijn zo lenig, die kunnen nóg hoger schoppen. Dus dan zegt de hiphopdanser tegen de balletdanser: “Als je mij een schop geeft op hoofdhoogte, dan buk ik als een kickbokser.” Die cross-overs zijn geweldig.’

Ernst: ‘Ze zijn zo eager om van elkaar te leren. Er is veel respect voor elkaar.’

Marco: ‘Mijn dansers zijn onder de indruk van hun discipline. Ze zien: als je harder werkt, bereik je meer. Klassiek ballet is technisch gezien van ongekend niveau. Hiphop is een van de jongste dansvormen, en kent de meeste vrijheid. Daar leren de dansers van Ernst weer van. Ze worden vrijer, zelfbewuster. We hebben ervaren: hiphop en ballet, als je die bij elkaar voegt, krijg je een magische stijl.’

Ernst: ‘En als je het goed doet, dan kun je niet eens meer zien wie nou de balletdanser is en wie de hiphopdanser.’