DNO X YOUNG ARTISTS
Opera is een kunstvorm waarin verschillende artistieke disciplines elkaar ontmoeten. Vanuit die gedachte heeft De Nationale Opera vijf jonge, recent afgestudeerde kunstenaars gevraagd om de posterbeelden te ontwerpen voor het operaseizoen 2021/22. Onder leiding van kunstenaar en ontwerper Bart Hess en creative director Iebele van der Meulen maakten zij, geïnspireerd door de operatitels van het seizoen, digitale sculpturen.
Der Zwerg door Tobias Groot
Tobias Groot
Hoewel Tobias Groot (27) fotografie studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, heeft hij tijdens zijn studie naar eigen zeggen praktisch geen camera aangeraakt. In plaats daarvan hield hij zich voornamelijk bezig met 3D-kunst. Tobias: “Bij mijn keuze voor een studie fotografie speelden mijn interesse in het technische aspect en het vervormen van lichamen en de wereld om me heen al een grote rol. Omdat dit voor mijn gevoel niet genoeg terugkwam in puur camerawerk, ging ik op zoek naar andere manieren en kwam zo bij 3D uit. Binnen 3D kan ik verhalen en virtuele werelden creëren, waarin ik portretten verwerk van niet-bestaande mensen.”
Deze wijze van het vertellen van verhalen en het creëren van karakters, is tevens wat Tobias aansprak in de campagnebeelden die kunstenaar Bart Hess eerder ontwierp voor Het Nationale Ballet. Hij was dan ook gelijk enthousiast over de open call om in samenwerking met Bart Hess de campagnebeelden te ontwerpen voor de producties die DNO komende seizoen presenteert. In de beelden die Tobias maakte voor Der Zwerg, Don Giovanni en Denis & Katya, heeft hij geprobeerd aan de hand van een abstract figuur of gezicht bepaalde essenties van de opera weer te geven: “Ik werk zelf vaak met iconische beelden of allesomvattende figuren, dus dat heb ik bij het ontwerpen van de campagnebeelden voor De Nationale Opera ook gedaan. Het was uiteindelijk een heel tof proces, waarbij je vrijwel carte blanche kreeg en heel erg gewaardeerd wordt om wat je hebt gemaakt. Ook was het fantastisch om samen met Bart Hess aan de bewegende beelden te werken. Ik ben al lang fan van zijn werk, dus het is leuk om nu contact met hem te hebben en onze stemmen te kunnen combineren.”
Tobias’ campagnebeeld voor seizoensopener Der Zwerg hangt op dit moment al als een grote banier aan de gevel van Nationale Opera & Ballet. “Ik kreeg heel ‘casual’ foto’s doorgestuurd van hoe de print daar hangt en dat was zo bizar om te zien! Je voelt je dan toch wel even trots.”
Missa in tempore belli door Caz Egelie
Caz Egelie
In de drie jaar na het afronden van de Bacheloropleidingen Fine Art en Fine Art and Design in Education aan de Hogeschool van de Kunsten Utrecht, heeft Caz Egelie (26) alles behalve stil gezeten. Zo verzorgde hij verschillende exposities – waarvoor hij werkte met zowel installaties, video en 3D-animatie als live performances – en is hij werkzaam als docent en curator. Caz: “Ik ben iemand zich niet zo goed kan toespitsen op één ding, maar juist heel graag alles wil blijven proberen.”
Naast zijn brede interesse in verschillende beeldende kunstvormen, heeft Caz bovendien een voorliefde voor theater in het algemeen en opera in het bijzonder: “Ik ben in mijn eigen werk veel bezig met wat theatraliteit is en met verschillende theatrale middelen, waaronder kostuums, dans en acteurs. Daardoor heb ik een grote affiniteit met opera, want hierin komen eigenlijk alle kunstvormen samen. Het ontwerpen van campagnebeelden voor De Nationale Opera bood me de kans om deze persoonlijke opera-interesse te combineren met mijn vaardigheden op het gebied van 3D-animaties en het resultaat te laten zien op het platform van DNO. Het was daardoor echt een droomopdracht.”
De belangrijke rol voor theatrale elementen die kenmerkend is voor Caz’ werk, is duidelijk terug te zien in de campagnebeelden die hij ontwierp voor DNO, in het bijzonder in de beelden voor Missa in tempore belli en Le lacrime di Eros. Zo stelt hij in deze beelden een personage centraal en nemen opvallende kostuumelementen, waaronder kleurrijke brillen, een prominente plek in. Caz: “Ik speel in mijn werk graag met de relatie tussen het echte en het neppe. Het ‘dress-up proces’ dat iemand ondergaat voor hij of zij een rol gaat spelen, hangt hiermee samen en wordt door deze kostuumelementen gesymboliseerd. Daarnaast worden de brillen die je in de beelden ziet ook in het echt gedragen door de performers die mijn live performances uitvoeren. Zo lopen de fysieke en digitale werelden, en dus het echte en het neppe, weer in elkaar over.”
Upload door Paula Garcia Sans
Paula Garcia Sans
De Spaanse Paula Garcia verruilde vijf jaar geleden Barcelona voor Amsterdam om te gaan studeren aan de Gerrit Rietveld Academie, waar ze zich aanvankelijk vooral bezighield met fysieke sculpturen. Toen de coronapandemie het Paula in haar afstudeerjaar onmogelijk maakte om haar studio te gebruiken, begon ze te experimenteren met digitale 3D-kunst en uiteindelijk studeerde ze vorig jaar af binnen de audiovisuele afdeling van de academie. De invloeden van haar ervaringen als fysiek kunstenaar zijn echter nog goed te zien in haar digitale werken en het maakproces hiervan. Paula: “Voor mij is het enige verschil dat je op de computer bijna alleen maar met je brein werkt in plaats van met je hele lichaam, zoals bij fysieke sculpturen. Mijn werken blijven organisch en continu aan verandering onderhevig. Ik ben niet iemand die begint met schetsen, maar ik begin meteen met maken en blijf daarna toevoegen en aanpassen.”
Bovendien komt in haar ontwerp van het campagnebeeld voor de productie Upload haar signatuurmateriaal glas terug: “Ik werk graag met glas, zowel fysiek als digitaal. Ik hou van hoe het materiaal eruitziet en van de mogelijkheden die het je biedt bij het gebruik van licht en kleur.”
Het spelen met licht en kleur is ook een belangrijk onderdeel van de andere twee campagnebeelden die Paula ontwierp voor DNO: [Collective Works] en Eurydice – Die Liebenden, blind. Zo schept het campagnebeeld van [Collective Works] de illusie dat vele zonnen hun licht laten schijnen op het werk en is de sculptuur voor Eurydice – Die Liebenden, blind, hoewel deze op de achtergrond het vuur van de onderwereld toont, allesbehalve duister. Paula: “Mijn werk is erg expressief, net als opera theatraal en expressief is. Ik denk daarom dat samenwerken met De Nationale Opera goed past bij wie ik ben als kunstenaar.”
Don Giovanni door Tobias Groot
Tobias Groot
Hoewel Tobias Groot (27) fotografie studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, heeft hij tijdens zijn studie naar eigen zeggen praktisch geen camera aangeraakt. In plaats daarvan hield hij zich voornamelijk bezig met 3D-kunst. Tobias: “Bij mijn keuze voor een studie fotografie speelden mijn interesse in het technische aspect en het vervormen van lichamen en de wereld om me heen al een grote rol. Omdat dit voor mijn gevoel niet genoeg terugkwam in puur camerawerk, ging ik op zoek naar andere manieren en kwam zo bij 3D uit. Binnen 3D kan ik verhalen en virtuele werelden creëren, waarin ik portretten verwerk van niet-bestaande mensen.”
Deze wijze van het vertellen van verhalen en het creëren van karakters, is tevens wat Tobias aansprak in de campagnebeelden die kunstenaar Bart Hess eerder ontwierp voor Het Nationale Ballet. Hij was dan ook gelijk enthousiast over de open call om in samenwerking met Bart Hess de campagnebeelden te ontwerpen voor de producties die DNO komende seizoen presenteert. In de beelden die Tobias maakte voor Der Zwerg, Don Giovanni en Denis & Katya, heeft hij geprobeerd aan de hand van een abstract figuur of gezicht bepaalde essenties van de opera weer te geven: “Ik werk zelf vaak met iconische beelden of allesomvattende figuren, dus dat heb ik bij het ontwerpen van de campagnebeelden voor De Nationale Opera ook gedaan. Het was uiteindelijk een heel tof proces, waarbij je vrijwel carte blanche kreeg en heel erg gewaardeerd wordt om wat je hebt gemaakt. Ook was het fantastisch om samen met Bart Hess aan de bewegende beelden te werken. Ik ben al lang fan van zijn werk, dus het is leuk om nu contact met hem te hebben en onze stemmen te kunnen combineren.”
Tobias’ campagnebeeld voor seizoensopener Der Zwerg hangt op dit moment al als een grote banier aan de gevel van Nationale Opera & Ballet. “Ik kreeg heel ‘casual’ foto’s doorgestuurd van hoe de print daar hangt en dat was zo bizar om te zien! Je voelt je dan toch wel even trots.”
Hoe ANANSI de stories of the world bevrijdde door Salim Bayri
Salim Bayri
Salim Bayri (29) is geboren en getogen in Casablanca en omschrijft zichzelf als “een visual artist en een over het algemeen nieuwsgierig persoon die zijn werk aan het ontwikkelen is.” Na een bachelor Art and Design aan de Escola Massana in Barcelona en een master Media Art Design and Technology aan het Frank Mohr Instituut in Groningen, is hij sinds 2019 als resident artist aangesloten bij de Rijksacademie in Amsterdam. Het ontwerpen van de campagnebeelden voor de DNO-producties Anansi, Der Freischütz en Anna Bolena bood hem de kans om verder te experimenteren met 3D-modellen in de virtuele ruimte. Salim: “Ik ben al langer geïnteresseerd in 3D-modellen en heb hier ook al eerder mee gewerkt, maar het is een interessante uitdaging om deze kunstvorm nu te kunnen toepassen op een specifiek project dat ook daadwerkelijk gepresenteerd wordt.”
Salims werken kenmerken zich door hun ongepolijste karakter, ambiguïteit en mysterie: “Ik hou ervan als een beeld of object ruimte biedt voor de interpretatie van de kijker. De betekenis moet voor iedereen anders kunnen zijn.” Deze ruimte voor interpretatie komt in het bijzonder terug in het campagnebeeld voor Anansi, dat een kast vol verschillende objecten laat zien waarmee kijkers zich verbonden kunnen voelen of die ze juist vreemd kunnen vinden. “Anansi is een hele rijke productie; het is een combinatie van opera en ballet, het verhaal komt voort uit een mix van verschillende bronnen uit WestAfrika en Suriname en er gebeurt heel veel. Hierdoor moesten er ook veel verschillende componenten in het beeld worden verwerkt, wat het complex maakte, maar ook heel leuk en interessant. Te meer omdat ik nauw samenwerkte met librettist en dramaturg Maarten van Hinte.”
Ook voor zijn ontwerpen voor de beelden voor Der Freischütz en Anna Bolena onderhield Salim veel contact met de artistieke teams: “Zij gaven mij input over de producties, waarna ik hun mijn schetsen liet zien en zij mij dan weer feedback gaven. Het was een soort pingpongproces en de uiteindelijke beelden zijn echt tot stand gekomen door conversatie.”
La traviata door Laetitia Roling
Laetitia Roling
Laetitia Roling (33) studeerde drie jaar geleden af aan de opleiding Image and Media Technology aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Hoewel ze tijdens deze studie vooral werkte met digitale programma’s, reiken haar interesses van stopmotion animatie en bewegend beeld tot verschillende soorten film en een verscheidenheid aan beeldende kunstvormen. Deze verschillende interesses combineert ze onder andere in 3D-kunstwerken. Laetitia: “Het gevaar van 3D is wel dat het medium snel overheerst, waardoor alles er hetzelfde uit gaat zien. Je moet het je daarom eigen zien te maken. Ik probeer dat door me te laten inspireren door beelden uit andere disciplines, zoals de fashionindustrie en film.” Verder omschrijft ze haar artistieke stijl lachend als ‘more is more’: “Ik ben absoluut geen minimalistische ontwerper en neig ernaar heel verschillende elementen, texturen en details te verwerken in mijn ontwerpen. Wel probeer ik altijd een harmonie te vinden in de veelheid, want je wilt natuurlijk voorkomen dat een werk zo druk is dat je – in negatieve zin – niet meer weet waar je moet kijken.”
Voor De Nationale Opera maakte Laetitia de campagnebeelden voor de eerste opera die ze ooit zag en haar favoriet van dit moment: La traviata en Salome. Waar ze bij La traviata meteen voor zich zag hoe het beeld eruit zou zien, passeerden tijdens het maakproces van Salome verschillende ideeën en schetsen voor ze tot het uiteindelijke design kwam. “Het personage Salome is een verwend prinsesje, maar voor mijn gevoel ook veel meer dan dat. Ik wilde daarom behalve materialisme ook thema’s als sensualiteit, kracht, tegenstelling en fragmentering verbeelden.” Wel liet ze zich voor beide ontwerpen inspireren door traditionele vormen van beeldende kunst. Het beeld voor La traviata heeft de vorm van een buste en dat van Salome is geënsceneerd als een stilleven. Laetitia: “Als kind ben ik door mijn ouders behalve aan klassieke muziek ook veel blootgesteld aan traditionele kunst en zaten vakanties vol cultuur. Die indrukken gaan niet zomaar weg.”
Le lacrime di Eros door Caz Egelie
Caz Egelie
In de drie jaar na het afronden van de Bacheloropleidingen Fine Art en Fine Art and Design in Education aan de Hogeschool van de Kunsten Utrecht, heeft Caz Egelie (26) alles behalve stil gezeten. Zo verzorgde hij verschillende exposities – waarvoor hij werkte met zowel installaties, video en 3D-animatie als live performances – en is hij werkzaam als docent en curator. Caz: “Ik ben iemand zich niet zo goed kan toespitsen op één ding, maar juist heel graag alles wil blijven proberen.”
Naast zijn brede interesse in verschillende beeldende kunstvormen, heeft Caz bovendien een voorliefde voor theater in het algemeen en opera in het bijzonder: “Ik ben in mijn eigen werk veel bezig met wat theatraliteit is en met verschillende theatrale middelen, waaronder kostuums, dans en acteurs. Daardoor heb ik een grote affiniteit met opera, want hierin komen eigenlijk alle kunstvormen samen. Het ontwerpen van campagnebeelden voor De Nationale Opera bood me de kans om deze persoonlijke opera-interesse te combineren met mijn vaardigheden op het gebied van 3D-animaties en het resultaat te laten zien op het platform van DNO. Het was daardoor echt een droomopdracht.”
De belangrijke rol voor theatrale elementen die kenmerkend is voor Caz’ werk, is duidelijk terug te zien in de campagnebeelden die hij ontwierp voor DNO, in het bijzonder in de beelden voor Missa in tempore belli en Le lacrime di Eros. Zo stelt hij in deze beelden een personage centraal en nemen opvallende kostuumelementen, waaronder kleurrijke brillen, een prominente plek in. Caz: “Ik speel in mijn werk graag met de relatie tussen het echte en het neppe. Het ‘dress-up proces’ dat iemand ondergaat voor hij of zij een rol gaat spelen, hangt hiermee samen en wordt door deze kostuumelementen gesymboliseerd. Daarnaast worden de brillen die je in de beelden ziet ook in het echt gedragen door de performers die mijn live performances uitvoeren. Zo lopen de fysieke en digitale werelden, en dus het echte en het neppe, weer in elkaar over.”
Salome door Laetitia Roling
Laetitia Roling
Laetitia Roling (33) studeerde drie jaar geleden af aan de opleiding Image and Media Technology aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Hoewel ze tijdens deze studie vooral werkte met digitale programma’s, reiken haar interesses van stopmotion animatie en bewegend beeld tot verschillende soorten film en een verscheidenheid aan beeldende kunstvormen. Deze verschillende interesses combineert ze onder andere in 3D-kunstwerken. Laetitia: “Het gevaar van 3D is wel dat het medium snel overheerst, waardoor alles er hetzelfde uit gaat zien. Je moet het je daarom eigen zien te maken. Ik probeer dat door me te laten inspireren door beelden uit andere disciplines, zoals de fashionindustrie en film.” Verder omschrijft ze haar artistieke stijl lachend als ‘more is more’: “Ik ben absoluut geen minimalistische ontwerper en neig ernaar heel verschillende elementen, texturen en details te verwerken in mijn ontwerpen. Wel probeer ik altijd een harmonie te vinden in de veelheid, want je wilt natuurlijk voorkomen dat een werk zo druk is dat je – in negatieve zin – niet meer weet waar je moet kijken.”
Voor De Nationale Opera maakte Laetitia de campagnebeelden voor de eerste opera die ze ooit zag en haar favoriet van dit moment: La traviata en Salome. Waar ze bij La traviata meteen voor zich zag hoe het beeld eruit zou zien, passeerden tijdens het maakproces van Salome verschillende ideeën en schetsen voor ze tot het uiteindelijke design kwam. “Het personage Salome is een verwend prinsesje, maar voor mijn gevoel ook veel meer dan dat. Ik wilde daarom behalve materialisme ook thema’s als sensualiteit, kracht, tegenstelling en fragmentering verbeelden.” Wel liet ze zich voor beide ontwerpen inspireren door traditionele vormen van beeldende kunst. Het beeld voor La traviata heeft de vorm van een buste en dat van Salome is geënsceneerd als een stilleven. Laetitia: “Als kind ben ik door mijn ouders behalve aan klassieke muziek ook veel blootgesteld aan traditionele kunst en zaten vakanties vol cultuur. Die indrukken gaan niet zomaar weg.”
Eurydice - Die Liebenden, blind door Paula Garcia Sans
Paula Garcia Sans
De Spaanse Paula Garcia verruilde vijf jaar geleden Barcelona voor Amsterdam om te gaan studeren aan de Gerrit Rietveld Academie, waar ze zich aanvankelijk vooral bezighield met fysieke sculpturen. Toen de coronapandemie het Paula in haar afstudeerjaar onmogelijk maakte om haar studio te gebruiken, begon ze te experimenteren met digitale 3D-kunst en uiteindelijk studeerde ze vorig jaar af binnen de audiovisuele afdeling van de academie. De invloeden van haar ervaringen als fysiek kunstenaar zijn echter nog goed te zien in haar digitale werken en het maakproces hiervan. Paula: “Voor mij is het enige verschil dat je op de computer bijna alleen maar met je brein werkt in plaats van met je hele lichaam, zoals bij fysieke sculpturen. Mijn werken blijven organisch en continu aan verandering onderhevig. Ik ben niet iemand die begint met schetsen, maar ik begin meteen met maken en blijf daarna toevoegen en aanpassen.”
Bovendien komt in haar ontwerp van het campagnebeeld voor de productie Upload haar signatuurmateriaal glas terug: “Ik werk graag met glas, zowel fysiek als digitaal. Ik hou van hoe het materiaal eruitziet en van de mogelijkheden die het je biedt bij het gebruik van licht en kleur.”
Het spelen met licht en kleur is ook een belangrijk onderdeel van de andere twee campagnebeelden die Paula ontwierp voor DNO: [Collective Works] en Eurydice – Die Liebenden, blind. Zo schept het campagnebeeld van [Collective Works] de illusie dat vele zonnen hun licht laten schijnen op het werk en is de sculptuur voor Eurydice – Die Liebenden, blind, hoewel deze op de achtergrond het vuur van de onderwereld toont, allesbehalve duister. Paula: “Mijn werk is erg expressief, net als opera theatraal en expressief is. Ik denk daarom dat samenwerken met De Nationale Opera goed past bij wie ik ben als kunstenaar.”
Denis & Katya door Tobias Groot
Tobias Groot
Hoewel Tobias Groot (27) fotografie studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, heeft hij tijdens zijn studie naar eigen zeggen praktisch geen camera aangeraakt. In plaats daarvan hield hij zich voornamelijk bezig met 3D-kunst. Tobias: “Bij mijn keuze voor een studie fotografie speelden mijn interesse in het technische aspect en het vervormen van lichamen en de wereld om me heen al een grote rol. Omdat dit voor mijn gevoel niet genoeg terugkwam in puur camerawerk, ging ik op zoek naar andere manieren en kwam zo bij 3D uit. Binnen 3D kan ik verhalen en virtuele werelden creëren, waarin ik portretten verwerk van niet-bestaande mensen.”
Deze wijze van het vertellen van verhalen en het creëren van karakters, is tevens wat Tobias aansprak in de campagnebeelden die kunstenaar Bart Hess eerder ontwierp voor Het Nationale Ballet. Hij was dan ook gelijk enthousiast over de open call om in samenwerking met Bart Hess de campagnebeelden te ontwerpen voor de producties die DNO komende seizoen presenteert. In de beelden die Tobias maakte voor Der Zwerg, Don Giovanni en Denis & Katya, heeft hij geprobeerd aan de hand van een abstract figuur of gezicht bepaalde essenties van de opera weer te geven: “Ik werk zelf vaak met iconische beelden of allesomvattende figuren, dus dat heb ik bij het ontwerpen van de campagnebeelden voor De Nationale Opera ook gedaan. Het was uiteindelijk een heel tof proces, waarbij je vrijwel carte blanche kreeg en heel erg gewaardeerd wordt om wat je hebt gemaakt. Ook was het fantastisch om samen met Bart Hess aan de bewegende beelden te werken. Ik ben al lang fan van zijn werk, dus het is leuk om nu contact met hem te hebben en onze stemmen te kunnen combineren.”
Tobias’ campagnebeeld voor seizoensopener Der Zwerg hangt op dit moment al als een grote banier aan de gevel van Nationale Opera & Ballet. “Ik kreeg heel ‘casual’ foto’s doorgestuurd van hoe de print daar hangt en dat was zo bizar om te zien! Je voelt je dan toch wel even trots.”
[Collective Works] door Paula Garcia Sans
Paula Garcia Sans
De Spaanse Paula Garcia verruilde vijf jaar geleden Barcelona voor Amsterdam om te gaan studeren aan de Gerrit Rietveld Academie, waar ze zich aanvankelijk vooral bezighield met fysieke sculpturen. Toen de coronapandemie het Paula in haar afstudeerjaar onmogelijk maakte om haar studio te gebruiken, begon ze te experimenteren met digitale 3D-kunst en uiteindelijk studeerde ze vorig jaar af binnen de audiovisuele afdeling van de academie. De invloeden van haar ervaringen als fysiek kunstenaar zijn echter nog goed te zien in haar digitale werken en het maakproces hiervan. Paula: “Voor mij is het enige verschil dat je op de computer bijna alleen maar met je brein werkt in plaats van met je hele lichaam, zoals bij fysieke sculpturen. Mijn werken blijven organisch en continu aan verandering onderhevig. Ik ben niet iemand die begint met schetsen, maar ik begin meteen met maken en blijf daarna toevoegen en aanpassen.”
Bovendien komt in haar ontwerp van het campagnebeeld voor de productie Upload haar signatuurmateriaal glas terug: “Ik werk graag met glas, zowel fysiek als digitaal. Ik hou van hoe het materiaal eruitziet en van de mogelijkheden die het je biedt bij het gebruik van licht en kleur.”
Het spelen met licht en kleur is ook een belangrijk onderdeel van de andere twee campagnebeelden die Paula ontwierp voor DNO: [Collective Works] en Eurydice – Die Liebenden, blind. Zo schept het campagnebeeld van [Collective Works] de illusie dat vele zonnen hun licht laten schijnen op het werk en is de sculptuur voor Eurydice – Die Liebenden, blind, hoewel deze op de achtergrond het vuur van de onderwereld toont, allesbehalve duister. Paula: “Mijn werk is erg expressief, net als opera theatraal en expressief is. Ik denk daarom dat samenwerken met De Nationale Opera goed past bij wie ik ben als kunstenaar.”
Tosca door Caz Egelie
Caz Egelie
In de drie jaar na het afronden van de Bacheloropleidingen Fine Art en Fine Art and Design in Education aan de Hogeschool van de Kunsten Utrecht, heeft Caz Egelie (26) alles behalve stil gezeten. Zo verzorgde hij verschillende exposities – waarvoor hij werkte met zowel installaties, video en 3D-animatie als live performances – en is hij werkzaam als docent en curator. Caz: “Ik ben iemand zich niet zo goed kan toespitsen op één ding, maar juist heel graag alles wil blijven proberen.”
Naast zijn brede interesse in verschillende beeldende kunstvormen, heeft Caz bovendien een voorliefde voor theater in het algemeen en opera in het bijzonder: “Ik ben in mijn eigen werk veel bezig met wat theatraliteit is en met verschillende theatrale middelen, waaronder kostuums, dans en acteurs. Daardoor heb ik een grote affiniteit met opera, want hierin komen eigenlijk alle kunstvormen samen. Het ontwerpen van campagnebeelden voor De Nationale Opera bood me de kans om deze persoonlijke opera-interesse te combineren met mijn vaardigheden op het gebied van 3D-animaties en het resultaat te laten zien op het platform van DNO. Het was daardoor echt een droomopdracht.”
De belangrijke rol voor theatrale elementen die kenmerkend is voor Caz’ werk, is duidelijk terug te zien in de campagnebeelden die hij ontwierp voor DNO, in het bijzonder in de beelden voor Missa in tempore belli en Le lacrime di Eros. Zo stelt hij in deze beelden een personage centraal en nemen opvallende kostuumelementen, waaronder kleurrijke brillen, een prominente plek in. Caz: “Ik speel in mijn werk graag met de relatie tussen het echte en het neppe. Het ‘dress-up proces’ dat iemand ondergaat voor hij of zij een rol gaat spelen, hangt hiermee samen en wordt door deze kostuumelementen gesymboliseerd. Daarnaast worden de brillen die je in de beelden ziet ook in het echt gedragen door de performers die mijn live performances uitvoeren. Zo lopen de fysieke en digitale werelden, en dus het echte en het neppe, weer in elkaar over.”
Anna Bolena door Salim Bayri
Salim Bayri
Salim Bayri (29) is geboren en getogen in Casablanca en omschrijft zichzelf als “een visual artist en een over het algemeen nieuwsgierig persoon die zijn werk aan het ontwikkelen is.” Na een bachelor Art and Design aan de Escola Massana in Barcelona en een master Media Art Design and Technology aan het Frank Mohr Instituut in Groningen, is hij sinds 2019 als resident artist aangesloten bij de Rijksacademie in Amsterdam. Het ontwerpen van de campagnebeelden voor de DNO-producties Anansi, Der Freischütz en Anna Bolena bood hem de kans om verder te experimenteren met 3D-modellen in de virtuele ruimte. Salim: “Ik ben al langer geïnteresseerd in 3D-modellen en heb hier ook al eerder mee gewerkt, maar het is een interessante uitdaging om deze kunstvorm nu te kunnen toepassen op een specifiek project dat ook daadwerkelijk gepresenteerd wordt.”
Salims werken kenmerken zich door hun ongepolijste karakter, ambiguïteit en mysterie: “Ik hou ervan als een beeld of object ruimte biedt voor de interpretatie van de kijker. De betekenis moet voor iedereen anders kunnen zijn.” Deze ruimte voor interpretatie komt in het bijzonder terug in het campagnebeeld voor Anansi, dat een kast vol verschillende objecten laat zien waarmee kijkers zich verbonden kunnen voelen of die ze juist vreemd kunnen vinden. “Anansi is een hele rijke productie; het is een combinatie van opera en ballet, het verhaal komt voort uit een mix van verschillende bronnen uit WestAfrika en Suriname en er gebeurt heel veel. Hierdoor moesten er ook veel verschillende componenten in het beeld worden verwerkt, wat het complex maakte, maar ook heel leuk en interessant. Te meer omdat ik nauw samenwerkte met librettist en dramaturg Maarten van Hinte.”
Ook voor zijn ontwerpen voor de beelden voor Der Freischütz en Anna Bolena onderhield Salim veel contact met de artistieke teams: “Zij gaven mij input over de producties, waarna ik hun mijn schetsen liet zien en zij mij dan weer feedback gaven. Het was een soort pingpongproces en de uiteindelijke beelden zijn echt tot stand gekomen door conversatie.”
Der Freischütz door Salim Bayri
Salim Bayri
Salim Bayri (29) is geboren en getogen in Casablanca en omschrijft zichzelf als “een visual artist en een over het algemeen nieuwsgierig persoon die zijn werk aan het ontwikkelen is.” Na een bachelor Art and Design aan de Escola Massana in Barcelona en een master Media Art Design and Technology aan het Frank Mohr Instituut in Groningen, is hij sinds 2019 als resident artist aangesloten bij de Rijksacademie in Amsterdam. Het ontwerpen van de campagnebeelden voor de DNO-producties Anansi, Der Freischütz en Anna Bolena bood hem de kans om verder te experimenteren met 3D-modellen in de virtuele ruimte. Salim: “Ik ben al langer geïnteresseerd in 3D-modellen en heb hier ook al eerder mee gewerkt, maar het is een interessante uitdaging om deze kunstvorm nu te kunnen toepassen op een specifiek project dat ook daadwerkelijk gepresenteerd wordt.”
Salims werken kenmerken zich door hun ongepolijste karakter, ambiguïteit en mysterie: “Ik hou ervan als een beeld of object ruimte biedt voor de interpretatie van de kijker. De betekenis moet voor iedereen anders kunnen zijn.” Deze ruimte voor interpretatie komt in het bijzonder terug in het campagnebeeld voor Anansi, dat een kast vol verschillende objecten laat zien waarmee kijkers zich verbonden kunnen voelen of die ze juist vreemd kunnen vinden. “Anansi is een hele rijke productie; het is een combinatie van opera en ballet, het verhaal komt voort uit een mix van verschillende bronnen uit WestAfrika en Suriname en er gebeurt heel veel. Hierdoor moesten er ook veel verschillende componenten in het beeld worden verwerkt, wat het complex maakte, maar ook heel leuk en interessant. Te meer omdat ik nauw samenwerkte met librettist en dramaturg Maarten van Hinte.”
Ook voor zijn ontwerpen voor de beelden voor Der Freischütz en Anna Bolena onderhield Salim veel contact met de artistieke teams: “Zij gaven mij input over de producties, waarna ik hun mijn schetsen liet zien en zij mij dan weer feedback gaven. Het was een soort pingpongproces en de uiteindelijke beelden zijn echt tot stand gekomen door conversatie.”