Anna Ol
De belangrijkste, allesbepalende momenten in haar carrière? Eerste solist Anna Ol twijfelt geen seconde. Haar keuze om in 2015 auditie bij Het Nationale Ballet te doen, is er één van. Net als de dag waarop ze als veertienjarige leerling van het Ballet College in Krasnojarsk (Oost-Siberië) ineens zeker weet dat ze met ballet wil doorgaan. “Mijn docent, van wie ik al vier jaar les had, overleed plotseling onder verdachte omstandigheden. Dat leverde zoveel stress op school op dat mijn ouders zich afvroegen of ik niet beter met ballet kon stoppen, en plotsklaps realiseerde ik me: nee, ik wil danser worden!”
Als kind had ze, zegt ze, eigenlijk nog geen idee wat dat inhield. “Mijn vader is ingenieur, mijn moeder hydroloog; het was niet haar intentie dat ik danser werd, ballet hoort er in Rusland voor jonge meisjes vaak gewoon bij en je krijgt er een mooie houding van.” Het is de docent op de amateurballetschool die Anna’s talent opmerkt en haar pusht om auditie voor de balletacademie te doen. Al vanaf het tweede jaar mag ze er meedoen met jeugdballetcompetities, waarbij ze regelmatig prijzen in de wacht sleept. “Als mensen zeggen dat je talent voor iets hebt, dan is dat simpelweg hetgeen je doet. Maar pas op mijn veertiende werd ballet dus echt een bewuste keus en ik ben mijn ouders nog altijd dankbaar dat ze mij toen mijn gang hebben laten gaan.”
Schouder aan schouder
Na haar afstuderen, in 2003, start Anna haar carrière bij het Staatsballet van Siberië in Krasnojarsk. “Eigenlijk wilde ik naar een ander, beter gezelschap, maar de groep had net een nieuwe, ambitieuze directeur – Sergei Bobrov – die het repertoire grondig vernieuwde.” Bobrov geeft haar meteen een solistencontract, maar laat haar ook volop corps de ballet-werk doen. “Daar ben ik nog altijd blij om, want het is belangrijk om eerst schouder aan schouder met andere dansers te staan voordat je solo gaat. Bovendien heb ik daardoor die eerste jaren honderden rollen kunnen dansen.” In 2010 stapt ze eerst over naar de Staatsopera van Tatarstan in Kazan en vervolgens naar het Michailovski Theater in Sint-Petersburg, en daarnaast gasteert ze bij gezelschappen door heel Rusland. In 2011 strijkt ze neer in Moskou, waar ze bij het Stanislavski en Nemirovitsj-Dantsjenko Academisch Muziektheater kennismaakt met Europees balletrepertoire. “Kylián, MacMillan, Neumeier, Robbins. Geweldig om te doen natuurlijk, maar op een gegeven moment had het gezelschap wel veel solisten, maar niet altijd genoeg voorstellingen om iedereen volop kansen te bieden.”
Intelligentie
Anna besluit Rusland te verlaten, doet diverse audities, maar weet dan eigenlijk al dat ze naar Het Nationale Ballet wil. “Ik kende het gezelschap van online-video’s, had beelden van Amsterdam gezien, en dacht: hier moet ik zijn, dit is een droomplek. Bovendien had ik genoeg van het systeem waar ik jarenlang in gezeten had. Mijn auditie in Amsterdam was een breekpunt. Ik dacht: dit moet het zijn, anders stop ik.”
In Amsterdam heeft ze, zegt ze, een nieuw thuis gevonden. “Ik voel me echt zo bevoorrecht dat ik hier mag werken.” Natuurlijk, ook haar carrière kent ups en downs – “er waren blessures en de coronatijd was pittig” – maar ze is vooral blij met de vele hoogtepunten: de Dancer of the Year Award die ze in 2018 won, gecoacht worden door Natalia Makarova voor La Bayadère, de rol van Tatiana in John Cranko’s Onegin en de balletten van Jerome Robbins en Alexei Ratmansky die ze heeft gedanst.
Intelligentie is voor haar de belangrijkste kwaliteit die een danser kan hebben. “Je bent niet alleen een technische machine. Het gaat ook om het denkwerk achter de passen. Zelf word ik in elk geval het meest geraakt wanneer ik merk dat iemand zich echt grondig heeft verdiept in het karakter dat hij of zij portretteert.”
Moeder en coach
In december 2021 is Anna bevallen van dochter Isabelle. “Voor haar geboorte was het alleen maar werk, werk, werk. Nu is het familieleven zeker zo belangrijk en breng ik ook meer tijd met vrienden door.” Daarnaast is ze op social media actief als balletcoach voor onder meer @dance-masterclass. “Ik wil jonge dansers helpen hun struggles te overwinnen. Dansen brengt als je jong bent zoveel stress met zich mee, je bent altijd bang om niet perfect te zijn. Ik probeer dansers te laten inzien dat perfectie niet nodig is, dat we juist met onze imperfecties prachtig kunnen zijn.” Al in 2018 heeft Anna haar diploma als balletmeester aan het befaamde GITIS-instituut in Moskou behaald. “Ik heb sindsdien veel lesgegeven, maar voor de lange termijn is het niet echt mijn ding. De studie heeft mij als danser echter wel heel veel gebracht. Ik begrijp nu ook veel beter wat ik als jong meisje allemaal heb geleerd.”
Tekst: Astrid van Leeuwen
CV
Geboorteplaats:
Krasnojarsk, Rusland
Bij Het Nationale Ballet:
2015
Loopbaan bij Het Nationale Ballet:
Eerste solist (2015)
Danste eerder bij:
Staatsballet Siberië in Krasnojarsk, Staatsopera van Tatarstan in Kazan, Michailovski Theater in Sint-Petersburg, Stanislavski en Nemirovitsj-Dantsjenko Academisch Muziektheater in Moskou (alle vier in Rusland), en als gastsolist bij talloze andere gezelschappen
Opleiding:
Krasnojarsk Ballet College
Prijzen:
- 2018: Best Dancer of the Year Award, Dance Europe
- 2018: Miss Virtuosity Award, Dance Open Ballet Festival, Sint-Petersburg
- 2010: Arabesque-competitie, Perm (Rusland), gouden medaille
- 2008: Grand Prix Galina Ulanova, Krasnojarsk (Rusland), gouden medaille
Eervolle vermeldingen:
- 2022 en 2021: ‘Outstanding Performance by a Female Dancer’, Critics’ Choice Dance Europe