Constantine Allen

Routine en discipline 

Constantine schrijft zich in voor de Youth America Grand Prix 2006 en wint tijdens de finales in New York een bronzen medaille, wat hem een studiebeurs voor de Kirov Ballet Academy in Washington oplevert. “Ik heb genoten van mijn tienerjaren in Washington, en het is de plek waar ik de routine en discipline van ballet en in zekere zin ook van het leven onder de knie heb gekregen.” In 2010 maakt Constantine de overstap naar de John Cranko Schule in Stuttgart. “Ik realiseerde me dat mijn stijl van dansen meer Europees georiënteerd was, en daarnaast was het ook een geweldige kans om Amerika te verlaten en meer van de wereld te zien.”

‘Amazing’ tijd 

In 2012 wordt Constantine aangenomen bij het Stuttgarter Ballett. Zes maanden later al wordt hij er bevorderd tot tweede solist, en in 2013 volgt de promotie tot eerste solist. Hij heeft, zegt hij, een ‘amazing’ tijd in Stuttgart gehad. “Ik heb mij er zó kunnen ontwikkelen, er zóveel gedanst.” Van de prinsenrollen in Giselle, The Sleeping Beauty en Het Zwanenmeer tot hoofdrollen in eigentijdse klassiekers, zoals John Cranko’s Taming of the Shrew en John Neumeiers Othello. 

Maar na vijf jaar verlaat hij Stuttgart om als freelance gastsolist verschillende ervaringen op te kunnen doen en uiteindelijk een nieuwe vaste stek te vinden. Hij treedt vooral op met Les Grands Ballet Canadiens in Montreal, en verder met het Sloveense Nationale Ballet, het English National Ballet, het Koreaanse Nationale Ballet en met Het Nationale Ballet, waar hij in 2018 debuteert als Basilio in Alexei Ratmansky’s Don Quichot en niet veel later in dienst treedt. “Ik heb als rondreizende gastsolist een goede tijd gehad, maar toen Het Nationale Ballet aangaf geïnteresseerd in mij te zijn, leek het me een geweldige kans om deel uit te maken van de ‘buzz’ die om het gezelschap en zijn geschiedenis heen hangt.” 

La Dame aux Camélias 

Inmiddels voelt Costa – zoals vrienden en collega’s hem noemen – zich bevoorrecht dat hij Amsterdam zijn “derde thuis weg van huis” mag noemen. “Het Nationale Ballet is een geweldige plek om mijzelf steeds verder te pushen en ik blijf hier geïnspireerd worden.” Als hij één hoogtepunt van de afgelopen jaren mag noemen, is het zijn rol als Armand in John Neumeiers La Dame aux Camélias, naar het gelijknamige boek van Alexandre Dumas Fils. “Als dansers zijn wij natuurlijk ‘technici’ en atleten, maar we moeten vooral niet vergeten dat onze kracht ook ligt in het vertellen van verhalen.” 

Wat zijn dromen betreft, zegt hij: “Professioneel gezien heb ik veel geluk gehad. Mijn grote wens was om bij een balletgezelschap aangenomen te worden, alles wat daarna gekomen is, is ‘a real blessing’ geweest.” 
 

Tekst: Astrid van Leeuwen