Frida

Het icoon Frida Kahlo

Frida Kahlo (1907-1954) heeft allesbehalve een makkelijk leven gehad. Op haar zesde krijgt ze kinderpolio en op haar achttiende raakt ze levensgevaarlijk gewond waardoor haar bekken en ruggengraat voorgoed zijn beschadigd. Ter afleiding van de pijn en eenzaamheid, begint ze te schilderen, vooral kleurrijke zelfportretten. Op deze persoonlijke ‘dagboeken’ kan ze haar ziel blootleggen. Op 22-jarige leeftijd trouwt Frida met kunstenaar Diego Rivera. De twee schilderen elkaar 25 jaar lang, maar het is – mede door Rivera’s veelvuldige vreemdgaan – geen gelukkig huwelijk. In haar laatste levensjaren zegt Kahlo dat ze twee zware ongelukken in haar leven heeft gehad, “een waarin een tram me aanreed, het andere was mijn man. Mijn man was het ergste”

Annabelle Lopez Ochoa

Annabelle Lopez Ochoa is half Colombiaans, half Belgisch en maakte naam in Nederland als danseres. In diezelfde tijd begon ze ook met choreograferen. De afgelopen jaren nam haar carrière een internationale vlucht. Zo creëerde ze recent werk voor onder meer New York City Ballet, English National Ballet, Scottish Ballet en Ballet Moscow. Voor Last Resistance, de choreografie die Lopez Ochoa voor Dutch Doubles 2018 maakte, liet zij zich inspireren door een van de bekendste en meest veelzijdige zangeres van ons land: Wende Snijders. De veelzijdige choreografe, wiens werk flamenco, hiphop, klassiek ballet en hedendaagse dans omvat, ontving maart 2019 de Jacob's Pillow Dance Award.

Fascinatie

Ochoa – die begin 2018, samen met zangeres Wende Snijders, veel indruk maakte met Last Resistance – raakte na het zien van de film Frida (2002) in de ban van de Mexicaanse. “Daarvoor begreep ik eigenlijk nooit goed waarom ze zó beroemd was, maar door die film zag ik in hoe ze haar pijn en immobiliteit in kunst heeft weten te transformeren. “Ochoa’s fascinatie kreeg in 2016 vorm toen Tamara Rojo, artistiek directeur van het English National Ballet, haar vroeg om een bijdrage te leveren aan de ‘triple bill’ She Said, een programma gemaakt door vrouwelijke choreografen, met iconische vrouwen uit de geschiedenis als uitgangspunt. Dit werd Broken Wings, Ochoa noemde haar creatie naar Kahlo’s biografie Alas Rotas.

Gebroken vleugels

Ochoa: “Al voor de première van Broken Wings voelde ik: dit werk zou eigenlijk een avondvullende choreografie moeten zijn. Er gebeurde in het ballet te veel in te korte tijd.” Ze noemt het dan ook ‘écht een droom die uitkomt’ dat Ted Brandsen, artistiek directeur van Het Nationale Ballet, haar nu de kans geeft om haar ideeën vorm te geven in een grootschalige, nieuwe voorstelling. Net als in Broken Wings zal Frida niet zozeer de levensloop van Kahlo vertellen, als wel haar gevoels- en belevingswereld verbeelden.

Beeldend surrealisme

In haar avondvullende choreografie wil Ochoa vooral het “beeldend surrealisme dat dans – in navolging van Kahlo’s schilderijen – kan zijn” verder uitwerken, met nog meer aandacht voor de grote eenzaamheid in Kahlo’s leven, haar relatie met Diego Rivera, haar biseksualiteit en de wijze waarop ze haar eigen imago creëerde.

De Brit Peter Salem, bekend van zijn muziek voor film en theater, zal de theatrale compositie die hij voor Broken Wings schreef uitbreiden tot een langer muziekstuk, waarbij hij ook Mexicaanse instrumenten wil gebruiken. De Nederlandse, internationaal gevierde Dieuweke van Reij tekent voor de kleurrijke decor- en kostuumontwerpen.