Made in Amsterdam

In deze aangepaste versie van Made in Amsterdam, dat door de huidige situatie omtrent het coronavirus helaas niet in zijn oorspronkelijke vorm in april kan plaatsvinden, gaan de nieuwste werken van Wubkje Kuindersma en Sedrig Verwoert in wereldpremière. Beide jonge choreografen zijn sinds begin 2021 als ‘Young Creative Associates’ verbonden aan Het Nationale Ballet. Kuindersma maakte de afgelopen jaren al diverse opvallende werken voor zowel Het Nationale Ballet als de Junior Company, waaronder haar ook in het buitenland volop geprezen duet Two and Only. Nu maakt ze Anatomy of Light, een nieuw stuk voor tien dansers op muziek van Jacob ter Veldhuis.

Belichaming van het licht

Kuindersma: “Deze creatie is geïnspireerd op mijn fascinatie en liefde voor licht. Het idee dat we licht belichamen spreekt tot mijn verbeelding. Licht is voor mij een metafoor voor de ziel, levenskracht, hoop en transformatie. Het magische fenomeen van het breken van wit licht in talloze kleuren, inspireerde mij om een prisma te kiezen voor het decorontwerp. Anatomy of Light is op muziek van Jacob ter Veldhuis. Toen ik naar zijn Rainbow Concerto luisterde, verscheen er letterlijk een regenboog! Voor deze creatie werk ik samen met lichtontwerper Tom Visser en decor- en kostuumontwerper Tatyana van Walsum.”

Duet voor het koningspaar

Naast de premièreballetten van twee jonge choreografen presenteren we ook het meesterwerk Voorbij gegaan van toonaangevende choreograaf Rudi van Dantzig. Weinigen hebben zo hun stempel op de Nederlandse dans gedrukt als Van Dantzig. Voorbij gegaan werd in 1979 gecreëerd voor Nederlands beroemdste dansechtpaar Alexandra Radius en Han Ebbelaar. Ter ere van hun 20-jarig dansersjubileum choreografeerde hij deze klassieke pas-de-deux op de etudes van componist en pianist Frédéric Chopin.

Hedendaagse realiteit en identiteit

Do All Dogs Go To Heaven? is een nieuw werk van Sedrig Verwoert over de tijd van nu, waarin thema’s als virtuele realiteit en identiteit ongekend actueel zijn. Wat is de betekenis van realiteit en identiteit in de wereld van nu? Hoe menselijk is het allemaal nog? Hoe zijn we met elkaar verbonden? En hoe transformeren wij ons (als individuen) hierin? In deze nieuwe choreografie wordt die transformatie gevisualiseerd en ligt de focus op het lichaam. ​

Daarmee is het tevens een zoektocht naar de grenzen van de klassieke balletkunst. Samen met kunstenaars Bart Hess (kostuums) en Nick Verstand (licht en decor) wordt deze thematiek visueel vormgegeven. De muziek is geschreven door de Amerikaanse componist Julius Eastman, een zwarte, homoseksuele artiest die ernaar streefde deze rollen optimaal te vervullen.