Ian Spencer

Toen Ian op zijn 13de een lage C kon zingen, wist hij dat hij zanger moest worden. Jaren later, inmiddels 35 jaar geleden, sloot hij zich aan bij De Nationale Opera. Sindsdien zingt hij hier met veel plezier en geniet hij van de diverse manieren van ensceneren, de gekke decors en de nieuwe operanamen van bestaande verhalen (Aida werd De legende van de onzichtbare stad Kitesj en het meisje Fevronja).

Ook wil Ian Spencer als lid van het Koor van DNO de vele bestaande misvattingen weerleggen rondom bassen in het algemeen en hemzelf in het bijzonder. Bijvoorbeeld: bassen hebben heel veel energie. Of: het feit dat hem na een ernstig ongeluk een paar jaar geleden werd verteld dat hij zijn carrière op het podium niet kon voortzetten en dat hij met een wandelstok zou moeten lopen. Beide misvattingen zijn inmiddels door Ian weerlegd.

Ian haalt veel plezier uit het zingen van opera’s, maar ook uit musicals, het zingen als cantor in zijn kerk en de Kerstconcerten van DNO.