Jules Perrot

Fransman Jules-Joseph Perrot (Lyon, 1810 – Paramé, Bretagne, 1892) debuteerde als danser in Parijs. Hij danste vervolgens als eerste solist bij het London's King Theatre en later bij het balletgezelschap van het Théâtre de l'Académie Royale de Musique (de Parijse Opéra), waar hij algauw grote successen vierde met stersoliste Marie Taglioni. Daarna werkte hij als gastdanser en choreograaf in heel West-Europa.

In Napels ontmoette hij soliste Carlotta Grisi, met wie hij een verhouding kreeg en door Europa tourde. In 1841 werd Grisi geëngageerd door de Parijse Opéra. Hoewel Perrot geen betrekking werd aangeboden, werkte hij nauw samen met Grisi en balletmeester en choreograaf Jean Coralli bij de totstandkoming van Giselle. In de credits van het ballet werd zijn bijdrage echter aanvankelijk niet vermeld, omdat Perrot niet op de loonlijst van de Parijse Opéra stond.

Van 1843 tot 1848 was Perrot als balletmeester en choreograaf verbonden aan Her Majesty’s Theatre in Londen. Vervolgens vervulde hij dezelfde rol bij La Scala in Milaan en in 1851 werd hij hoofdballetmeester bij het Keizerlijk Theater in Sint-Petersburg. In 1859 keerde hij terug naar Parijs, waar hij docent was bij de Parijse Opéra en in 1876 door Edgar Degas werd vereeuwigd op diens schilderij La classe de danse.