Salome Leverashvili

Gedanste gedichten 

Omdat de jongste leerlingen hier maar twee voorstellingen per jaar hebben, is Salome de eerste jaren regelmatig verveeld en vermaakt ze zich vooral met het in dans vertalen van haar lievelingsgedichten. Lachend: “Waarschijnlijk waren het vreselijke choreografietjes, maar net als mijn grootouders moesten de docenten natuurlijk klappen.” Pas wanneer ze haar eerste solorollen krijgt, bloeit de passie voor ballet écht op. Al op haar zestiende danst ze bij het Staatsballet van Georgië een half-solistenrol in Balanchines Symphony in C en bij haar afstuderen schittert ze als Gamzatti in La Bayadère. 

Roze lucht 

Dat ze Georgië na haar opleiding zal verlaten, staat voor haar dan al vast. “Ik zat in Georgië te veel in een bubbel.” Ze volgt een zomercursus bij de Royal Ballet School, maar besluit dat Londen niet haar plek is, en kiest daarom voor het aanbod om nog een jaar verder te studeren aan de befaamde Vaganova Balletacademie in Sint-Petersburg. Min of meer tegelijkertijd laat haar landgenote Maia Makhateli (eerste solist van Het Nationale Ballet) aan Salome’s docent – tevens docent van Makhateli – weten dat de Junior Company van Het Nationale Ballet ook een goede optie voor Salome zou zijn. Maar Salome is resoluut: “Ik ga naar Rusland.” Totdat Makhateli haar zelf opbelt en zegt: “Kom voor een week naar Amsterdam en beslis dan.” Salome: “Ik stemde in en toen ik aankwam in Amsterdam kleurde de lucht net helemaal roze. Alles was zó mooi. Ik zag David Dawsons Overture en mijn mond viel open, ik had nog nooit zoiets gezien. Ik belde mijn moeder op en zei: ik wil in deze magische stad blijven.” 

Verjaardagsfeest 

Sinds haar start bij de Junior Company, in 2016, is het één geweldige, fascinerende reis geweest, aldus Salome. “Ik heb zóveel geleerd, ben zó bevoorrecht dat ik een plek heb gevonden waar ik me echt thuis voel. En ik heb met zóveel fantastische mensen gewerkt.” Van Ernst Meisner, Caroline Iura en Rachel Beaujean tot David Dawson, Hans van Manen en Toer van Schayk, maar, zegt ze: “De lijst is te lang.” Haar danspartner Timothy van Poucke mag ook zeker niet onvermeld blijven. “Het is niet makkelijk om zo’n goede partner te vinden, iemand die je, zoals Timothy doet, echt pusht en helpt groeien.” Met hem heeft ze inmiddels onder meer Don Quichot, Romeo en Julia, Het Zwanenmeer, Van Manens Sarcasmen en Wubkje Kuinderma’s Echoes of Tomorrow gedanst. Andere belangrijke hoofdrollen waren die van Frida en Mata Hari in de gelijknamige avondvullende producties van respectievelijk Annabelle Lopez Ochoa en Ted Brandsen. Salome: “Als kind verlangde ik altijd naar vaker jarig zijn en nu voelt elke hoofdrol als een verjaarsfeest.”

‘Dansen is wie ik ben’ 

Haar voornaamste doelen zijn om continu met een open mind alles en iedereen om haar heen tegemoet te treden én om altijd eerlijk te zijn in haar manier van dansen. “Ik zal nooit denken: o, nu ben ik er. Er blijft áltijd iets te leren, áltijd een nieuwe plek om naartoe te gaan. Daarbij gaat dansen voor mij niet simpelweg om de passen. Ik moet er echt mijn hele hart in leggen, ‘naakt’ durven zijn op het toneel, laten zien wie ik ben, anders werkt het voor mij niet.” De jury van de Alexandra Radius Prijs beaamt dat wanneer ze haar in 2022 tot winnaar uitroept: “Bij Salome draait het altijd om meer dan de passen alleen, ze geeft aan elke rol een eigenzinnige invulling en zeggingskracht.” 

Salome ziet dansen ook niet als werk. “Er zijn geen twee versies van mij. Dansen is wie ik ben. Of ik nu een hoofdrol vertolk of na goed nieuws of een lekkere maaltijd een klein dansje thuis maak, de energie en het geluksgevoel zijn hetzelfde.” 

Tekst: Astrid van Leeuwen

Lees meer:

• Alexandra Radius Prijs 2022 naar Salome Leverashvili
• Timothy van Poucke & Salome Leverashvili bevorderd tot tweede solist