Ballet Bubbles

Talenten van over de hele wereld auditeren jaarlijks voor een felbegeerde plaats in de Junior Company. Dat de groep een belangrijke opstap naar een succesvolle professionele carrière kan zijn, blijkt alleen al uit het feit dat nu al meer dan veertig procent van Het Nationale Ballet uit voormalige Junior Company-dansers bestaat, onder wie momenteel maar liefst twee eerste en zes tweede solisten.

The Sleeping Beauty – Pas de Quatre

Net zoals dat voor de complete Sleeping Beauty geldt, biedt de Pas de quatre uit de derde akte volop uitdagingen aan de uitvoerenden. In de variaties van de twee vrouwen draait het zowel om elegantie en delicate ports de bras (armbewegingen) als om briljant spitzenwerk. In de variaties van de twee mannen vallen vooral de virtuoze sprongen en strak uitgevoerde batterie (waarbij de danser zijn benen in de lucht tegen elkaar aantikt) op. Ondertussen vraagt de choreografie dan ook nog om een perfect onderling samenspel, een grote muzikaliteit en een loepzuivere techniek.

Promise

In zijn nieuwste werk Promise benadrukt Sedrig Verwoert niet de speelsheid en het jeugdige karakter, maar juist de volwassenheid van de talenten uit de Junior Company. Het acht minuten durende duet is een krachtige en sterk fysieke dialoog tussen een mannelijke en een vrouwelijke danser, vol dynamisch partner- en spitzenwerk. Op muziek van de Amerikaanse jazz-saxofonist Pharoah en de Britse componist Floating Points, daagt Verwoert de jonge dansers uit om de volwassenheid in henzelf en elkaar naar boven te halen, en op zoek te gaan naar de balans tussen vrijheid en verantwoordelijkheid die hiervoor nodig is.

Blink

Juanjo Arqués maakte Blink in 2015 speciaal voor de Junior Company van Het Nationale Ballet. Het was destijds zijn doel om een werk te creëren dat zich specifiek toespitste op de levensfase waarin de jonge dansers zich bevinden, en daardoor écht goed bij de groep zou passen. Het resultaat is een lichte, frisse en theatrale choreografie over adolescentie en alles wat daarbij komt kijken. Op het toepasselijke Spring – het eerste deel van Max Richters hercompositie van Vivaldi’s De vier jaargetijden – biedt Blink een vrolijke en liefdevolle reflectie op wat het betekent om jongvolwassen te zijn.

nosotros

nosotros. Deze titel was nog net niet het eerste waar Wubkje Kuindersma bij haar nieuwe choreografie aan dacht, maar het scheelde niet veel: “Wat ik zo prachtig aan dit Spaanse woord vind, is dat het een samentrekking lijkt te zijn van wij (nos) en de anderen (otros).” Het werk, gezet op diverse composities die alle zijn gelinkt aan Bach, gaat dan ook over de sterke onderlinge verbinding van een groep mensen. Over wij en de ander, over hoe die twee uiteindelijk inwisselbaar zijn, maar ook over de verschillende kanten die elk individu in zich draagt. In haar choreografie maakt Kuindersma onder meer gebruik van schaduwen en echo’s, die de ander maar ook een deel van onszelf kunnen vertegenwoordigen, en speelt ze bewust met gendergelijkheid.

Remembrance

Het menselijk lichaam nu, en het menselijk lichaam zo’n 200.000 jaar geleden. Intrinsiek bestaat er weinig verschil tussen, maar hoe ga je tegenwoordig om met dit ‘oerlichaam’ in een wereld vol technologische vernieuwingen? In Remembrance neemt de 24-jarige choreograaf Joshua Junker het publiek mee in de fysieke ontwikkeling die de mens in de geschiedenis heeft doorgemaakt, waarin zowel invloeden van buitenaf als juist de terugkeer naar onze individuele belevingswereld een rol spelen. Ritmisch groepswerk, instinctieve pas de deux en diverse solo’s wisselen elkaar af op een stuwend percussiewerk van Hidden Orchestra en Remembrance van het ensemble Balmorhea – samengebracht in een nieuwe compositie die dj Bas Ibellini speciaal voor Junkers choreografie creëerde.