Frida

Frida Kahlo (1907-1954) had een allesbehalve zorgeloos leven. Op haar zesde kreeg ze polio, op haar achttiende raakten haar bekken en ruggengraat tijdens een busongeluk onherstelbaar beschadigd. Maar zij liet zich niet weerhouden door het noodlot: ze streed tegen taboes en vóór vrouwenrechten en met haar kleurrijke zelfportretten inspireert ze nog altijd mensen wereldwijd. Lopez Ochoa: “Bij het zien van Julie Taymors filmportret Frida werd ik diep geraakt door hoe zij haar fysieke immobiliteit en constante pijn in kunst heeft weten te transformeren.”

Kahlo’s ziel en dromen

Die fascinatie leidde al in 2016 tot Broken Wings, dat Lopez Ochoa creëerde voor het English National Ballet, en in 2020 werkte ze dit korte ballet op verzoek van Het Nationale Ballet-directeur Ted Brandsen uit tot een avondvullende productie. Frida is geen A-tot-Z-vertelling over Kahlo’s leven; in opeenvolgende, indrukwekkende scènes worden in en rond twee zwarte boxen – symbool voor haar veelvuldige bedlegerigheid – de meest essentiële gebeurtenissen verbeeld. Daarnaast voert Lopez Ochoa diverse alterego’s ten tonele die haar ziel en dromen blootleggen en brengen tien mannelijke dansers haar zelfportretten tot leven.

Persoonlijke triomf

Frida is met 49 dansers de grootste productie die de Colombiaans-Vlaamse Lopez Ochoa tot nu toe creëerde. De titelrol betekende onder meer een persoonlijke triomf voor eerste soliste Maia Makhateli, die de wereldpremière voor haar rekening nam: “Makhateli vangt de geest van de strijdlustige Kahlo in een formidabele voorstelling.”